Pomagamy frankowiczom odzyskać niezależność finansową

+48 504 471 206

biuro@frankhelp.pl

Niezbędnik frankowicza. Jak wygrać z bankiem krok po kroku.

Pobierz nasz darmowy e-book. Zostań ekspertem walcząc o swoją przyszłość finansową.

Często zadawane pytania

Na największą popularność kredytów powiązanych z walutą obcą, a konkretnie z walutą franka szwajcarskiego przypadają lata 2004 – 2008. Szacuje się, że łącznie zawiązano około 500 000 umów kredytowych zawierających niedozwolone zapisy umowne.

Obecnie prowadzimy sprawy przeciwko wielu bankom, między innymi: ING Bank Śląski S.A., Santander Consumer Bank S.A., Getin Noble Bank S.A., mBank S.A., Raiffeisen Bank Polska S.A., Millenium Bank S.A.. Przedstawiona lista zawiera tylko kilka przykładowych instytucji stosujących niedozwolone zapisy w umowach. Poddaj swoją umowę bezpłatnej analizie prawnej, aby dowiedzieć się ile pieniędzy możesz odzyskać.

Mechanizm udzielania kredytu indeksowanego działa następująco (w celu wizualizacji potencjalnego zysku banku w przypadku tego rodzaju kredytu zastosowano przykładowe kwoty kredytu przeliczane według kursu na dzień 01.08.2008 r.):

  1. Bank udziela konsumentowi kredytu w wysokości 300 000 PLN na okres 240 miesięcy,
  2. Następuje wypłata na konto klienta w walucie PLN,
  3. W tym samym momencie bank przelicza wartość kredytu według kursu kupna waluty CHF na dzień wypłaty kredytu (1,895 PLN/CHF), daje to kwotę 158 311,34 CHF,
  4. Bank przelicza wysokość raty kredytu w CHF (659,63 CHF),
  5. Rata w każdym kolejnym miesiącu spłaty jest przeliczana na PLN w oparciu o kurs sprzedaży CHF (na potrzeby wizualizacji problemu przytoczmy kurs z dnia 01.08.2008 r. – 2,043 PLN/CHF). W takim przypadku miesięczna rata spłaty kredytu w PLN to 1 347,62 PLN,
  6. Wysokość kredytu w takim przypadku to 323 429,37 PLN.

 

Jak możemy zauważyć konsument w momencie zaciągnięcia kredytu stracił już 23 429,37 PLN na korzyść banku. W większości umów kredytowych kursem transakcyjnym jest “Tabela kursowa banku na dzień…”. Oznacza to, że banki same ustalały kurs CHF działając na swoją korzyść niezależnie od warunków aktualnie panujących na rynku.

Mechanizm udzielania kredytu denominowanego działa następująco (w celu wizualizacji potencjalnego zysku banku w przypadku tego rodzaju kredytu zastosowano przykładowe kwoty kredytu przeliczane według kursu na dzień 01.08.2008 r.):

  1. Bank udziela konsumentowi kredytu w wysokości 200 000 CHF na okres 240 miesięcy,
  2. Następuje wypłata na konto klienta w walucie PLN przeliczonej z CHF na podstawie kursu kupna na dzień wypłaty kredytu (1,895 PLN/CHF). Na konto konsumenta trafia 379 000 PLN,
  3. Bank przelicza wysokość raty kredytu w CHF (833,33 CHF),
  4. Rata w każdym kolejnym miesiącu spłaty jest przeliczana na PLN w oparciu o kurs sprzedaży CHF (na potrzeby wizualizacji problemu przytoczmy kurs z dnia 01.08.2008 r. – 2,043 PLN/CHF). W takim przypadku miesięczna rata spłaty kredytu w PLN to 1 702,50 PLN,
  5. Wysokość kredytu w takim przypadku to 408 600 PLN.

 

Jak możemy zauważyć konsument w momencie zaciągnięcia kredytu stracił już 29 600 PLN na korzyść banku. W większości umów kredytowych kursem transakcyjnym jest “Tabela kursowa banku na dzień…”. Oznacza to, że banki same ustalały kurs CHF działając na swoją korzyść niezależnie od warunków aktualnie panujących na rynku.

Zdecydowanie tak. Aneks zmieniający postanowienia umowy kredytowej dotyczy jej zmiany na przyszłość, nie naprawia skutków niedozwolonych praktyk banków do czasu jego podpisania. W takim przypadku konsument ma prawo do roszczeń w okresie od zawiązania umowy kredytowej do dnia podpisania aneksu.

 

Aby dowiedzieć się, co to oznacza dla Ciebie poddaj swoją umowę analizie i otrzymaj bezpłatny raport.

Obserwacje zjawiska ustalania kursów CHF przez zarządy banków prowadzi do następujących wniosków:

  1. Zaniżanie kursu KUPNA – celem była jak najmniejsza wypłata kwoty kredytu konsumentowi oraz ustalenie zadłużenia na jak najwyższym poziomie (dzielnik kredytu),
  2. Zawyżanie kursu SPRZEDAŻY – celem było ustalenie jak najwyższej kwoty spłaty kredytu (mnożnik kredytu).

 

Banki miały również możliwość zmiany kursu waluty wielokrotnie nawet w ciągu jednego dnia. Liczba zmian kursów CHF w ciągu dnia, dla niektórych banków dochodziła nawet do ośmiu razy.

 1. Usunięcie klauzul waloryzacyjnych z umowy kredytowej.

Klauzule takie zostały uznane za niedozwolone w obrocie z konsumentami i wpisane (w różnych wariantach) do polskiego rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego przez UOKiK. Oznacza to, że możemy wystąpić do sądu o usunięcie ich z umowy kredytowej przez bank i uznać za niewiążące. W takim przypadku wiążącym kursem jest kurs z dnia uruchomienia wypłaty kredytu klientowi, i w taki sposób należy przeliczyć wszystkie następujące raty kredytu.

Korzyści:

– zwrot kwoty nadpłaconych rat z tytułu niekorzystnej dla klienta praktyki sterowania kursem CHF,

– obniżenie kwoty spłaty dalszych rat kredytu według kursu na dzień uruchomienia kredytu (wysokość spłaty raty może spaść nawet o 50%).

 

2. Unieważnienie umowy kredytowej.

W przypadku niektórych umów kredytowych sąd może uznać, że naruszenia związane z stosowaniem niejasnych klauzul waloryzacyjnych są tak doniosłe, że prowadzą do nieważności całej umowy, tak jakby nigdy nie została zawarta. W tej sytuacji możemy złożyć zarzut przeciwko bankowi o zwrot całości wpłaconych rat kredytu wraz z odsetkami i pozostałymi składnikami spłaty. Skoro umowa nigdy nie istniała, a bank wypłacił nam pieniądze może złożyć przeciwko nam zarzut potrącenia kwoty otrzymanej przez konsumenta. W takim przypadku odpowiadamy zarzutem przedawnienia roszczeń banku (okres przedawnienia wynosi 3 lata od daty wypłaty kredytu).

Korzyści:

– zwrot kwoty całości wpłaconych rat do banku,

– nawet w przypadku uznania przez sąd roszczenia banku o potrącenie kwoty wypłaconej konsumentowi z jego zobowiązania konsument zwróci do banku kwotę znacznie niższą niż kwota kredytu.

Wobec obowiązujących w Polsce przepisów konsumenckich zgodnie z ustawą z dnia 13.04.2018 r. art. 5 ust. 3 czas przedawnienia się roszczeń wynosi 10 lat od daty ich wystąpienia. Jeżeli umowa kredytowa została zawarta w okresie dłuższym niż 10 lat temu nie stanowi to żadnej przeszkody w dochodzeniu swoich praw w postępowaniu sądowym. Każda rata spłaconego kredytu przedawnia się osobno, dlatego możemy wystąpić na drogę sądową tylko w okresie podlegającym roszczeniom.

W naszej opinii rozwiązania projektowane przez rząd nie przyniosą skuteczności na poziomie złożenia indywidualnego pozwu przeciwko bankom. Rozwiązania te przewidują przeliczenie kredytu po kursie średnim CHF oraz częściowe pokrycie strat, nie uwzględniają roszczeń w temacie UNWW i nie przewidują nałożenia na banki stosownych kar za nieuzasadnione praktyki przeciwko konsumentom.

Sprawa składa się na kilka etapów. Struktura sprawy i czas trwania poszczególnych etapów przedstawia się następująco:

  1. Analiza wstępna umowy – max. 10 dni roboczych,
  2. Złożenie do banku reklamacji wraz z wezwaniem do zapłaty i uzyskanie z banku potrzebnej dokumentacji – ok. 2 miesięcy,
  3. Sporządzenie pozwu – ok. 1 miesiąca,
  4. Przeprowadzenie sprawy sądowej w I instancji – ok. 8 – 12 miesięcy,
  5. Ewentualna apelacja – ok. 3-4 miesiące.

 

Łącznie czas przeprowadzenia sprawy frankowej to około 1,5 – 2 lat.

Analiza umowy kredytowej

Zapisz się, aby otrzymać bezpłatnie.